Kort, één na laatste verslag vanuit Subang!!!

Subang, dag 66, 25 mei 2011
De afgelopen week hebben we eigenlijk niet echt iets boeiends meegemaakt. Na de ceremonie en de mooie foto’s is natuurlijk ook niets meer noemenswaardig ;)
Op de school hebben we nog een aantal dagen met de jongen met ADHD ‘gewerkt’. We hebben hem 2 dagen meegenomen naar een apart lokaal waar we met hem wat puzzels hebben gemaakt. Zijn niveau is echt heel laag, dus ook wel moeilijk om hem iets aan te bieden, vooral ook omdat we met de taal zitten. De eerste dag in het aparte lokaal ging bij hem met tranen gepaard aangezien hij na de pauze zijn tas niet af wilde doen en wij hem zijn tas hebben afgepakt. Huilen, huilen, huilen omdat hij zijn tas niet mocht. Nou ja prima, huilen dan maar je krijgt je tas toch niet dachten Linda en ik. Echter de moeder van de jongen wilde hem op een gegeven moment zijn tas weer geven maar daar hebben wij toch een stokje voor gestoken. Consequentie, daar hebben ze hier geen kaas van gegeten. Niemand niet, de ouders niet, de docenten niet wat uiteindelijk dus leidt tot lastige kinderen die altijd hun zin krijgen en anders gaan huilen waarna ze hun zin alsnog krijgen. Linda en ik zijn hier echt wel hard in. Nee is nee, wat soms niet helemaal in goede aarde valt bij de docenten en de ouders denk ik. Ik DENK (aanname die ik eigenlijk niet mag doen) dat ze af en toe ons wel wat aan kunnen doen omdat wij hun kinderen laten huilen.

Oh ja, zaterdagavond zijn we eindelijk eens een keer de deur uit geweest. Hier bijna om de hoek is een radiostation wat 7 jaar bestaat. We zijn door een student van Dedeh die bij het radiostation werkt uitgenodigd, dus wij zaterdag eerst lekker gedouched, daarna ons flink opgetut ;) haha nee het viel wel mee hoor. Wij vol goede moed naar het radiostation. Er kwamen verschillende bandjes optreden. Opzich best leuk, sommige bandjes waren nog beginnelingen waardoor het soms niet allemaal even goed klonk maar och, we waren er tenminste een keertje uit. Nee, drank hadden ze daar niet, alleen water, koffie en thee. Op een gegeven moment was er een ‘paparazzi’ foto’s aan het maken van de bandjes en af en toe van ons. Zelfs door een hek was hij de hele tijd kiekjes aan het schieten wat een beetje irritant was. Toen hij eindelijk eens stil zat op een stoel hebben wij hem ook even op de gevoelige plaat gezet waarna hij langs ons kwam zitten. Warempel, hij blijkt een ware fan van Within Temptation, hoezo internationaal bekend?? Hij zei tegen ons dat we wel eens model konden zijn en dat hij foto’s van ons wilde maken (daar kreeg ik al meteen een verkeerd beeld bij ;)). Nou ja, daar hebben we maar mooi voor bedankt, hierna vroegen wij of hij dan een fotostudio had. Dit had hij naar eigen zeggen dus vroegen wij op onze beurt weer of hij foto’s kan ontwikkelen. Ja ook dat kan hij… nou een alleskunner, tenminste in zijn fantasie ;) Na wat doorvragen (een sociale vaardigheid die we op school geleerd hebben :P) bleek dat hij dan ons fototoestel wilde en dat hij dan zou regelen dat we de foto’s afgedrukt zouden krijgen. Hij had dus geen eigen studio…. Nee dan laat maar aangezien we bang waren dat hij dan een back-up zou maken van al die mooie meiden op die foto’s :P.

Afgelopen maandag hebben we een nieuwe toerist verwelkomd, Joeri, de vriend van Linda. We hebben hem maandag in Bandung opgehaald. Voordat Linda haar eigen ‘hello-goodbye moment’ had zijn we nog naar het immigratiekantoor gegaan om te proberen ons visum te verlengen. Echter werd ons verteld dat we iets te vroeg waren en dat we volgende week dinsdag terug kunnen komen om het visum te verlengen. We kunnen het dan vrijdag 3 juni ophalen (als het klaar is tenminste) en hoeven we ons in Bali geen zorgen meer te maken. Als we die vrijdag ons visum gaan ophalen vertrekken we vanuit Bandung met onze koffers richting Jakarta met de trein. We blijven 3 juni dan een nacht in Jakarta slapen waarna we de volgende dag rond 12.00 uur Indonesische tijd naar Bali vliegen. Dan mag ik eindelijk mijn vriendinnetje verwelkomen :) en kan ik 2 weken heerlijk genieten van de zon, ZEE, het aanhebben van mijn BIKINI en schaarse kleding ;) en ALCOCHOL!!!! Ook heb ik wel zin om een avondje lekker te stappen want dat heb ik stiekem toch wel een beetje gemist, hoewel ik in Nederland niet echt een stapbeest ben ;).

Voor diegene die het interessant vinden ;) over 3,5 week ben ik alweer in Nederland en kan ik mijn lieverd weer een lekkere knuffel geven waar ik nu al zin in heb. Maar nu gaan we toch nog even een paar weekjes lekker genieten. We moeten de laatste loodjes voor de school nog doen en voor onze school in Nederland. Maandag moeten we ons portfolio inleveren en horen we die dag ook meteen of we op assessment gesprek mogen. Voor dit gesprek moeten we een verslag schrijven waarin we vertellen waarom we een goede hulpverlener zijn en wat onze visie is. In het assessment gesprek worden we over dit verslag bevraagd en als ik het allemaal goed schrijf en mijn portfolio maandag wordt goedgekeurd ben ik EINDELIJK EEN GEDIPLOMEERD SOCIAAL PEDAGOGISCHE HULPVERLEENSTER!!

Subang, dag 68, 27 mei 2011
Vandaag zijn we met de kindjes naar Waterboom geweest. Of ja, met de kinderen + ouders + docenten + kinderen van docenten en zusjes/broertjes van kinderen van SLB. Kortom, iedereen kon mooi meeprofiteren van het feit dat ze ‘gratis’ naar binnen mochten want wij hebben eens diep in ons sponsorgeld buideltje gegraaid. Ik heb me weer prima vermaakt en Linda en Joeri ook volgens mij. Heerlijk om de kinderen zo te zien genieten van een paar zwembaden en wat miniglijbanen. Echt leuk, zelf vonden we het van de glijbaan afgaan ook stiekem weer erg leuk. Joeri heeft zich nog bezeerd aan de gele glijbaan waar ik de vorige keer ook mijn arm aan heb afgeschaafd. Ook had er een jongetje een tand door zijn lip gevallen…. Beetje dikke lip maar volgens mij was het na een keer glijbanen alweer vergeten. We hebben onszelf lekker weekend gegeven door morgen en zondag vrij te zijn maar we moeten nog het een en ander aan ons huiswerk doen dus dat wordt niet veel relaxen. Nog even de laatste loodjes en die wegen ECHT het zwaarste maar voor we het weten zitten we al in de trein vanuit Bandung MET ons visum naar Jakarta!!! Daar kijk ik echt naar uit!

Nog bedankt voor al jullie leuke en lieve reacties, doet me altijd weer goed om reacties op mijn verhaaltjes te krijgen. Een hele dikke kus uit Subang en tot volgende week voor de laatste keer vanuit Subang

Foto's zijn te vinden op:
https://picasaweb.google.com/108056598990517933194/23Mrt2011#

Filmpjes:
http://youtube.com/sharonvossen1988